سفرنامه و البته خلاصه اطلاعات و تجربیات من از کشور زیبای آذربایجان...
آذربایجان،کشور نه چندان پیشرفته و بروز اما با پتانسیل رشد بسیار بالا در حاشیه ی دریای خزر
این کشور از لحاظ وفور تکنولوژی و صنعت بسیار ضعیفه اما با سیاست های جدید سیاسی اقتصادی دولت سرمایه گذاری خارجی بسیاری در این حوزه در حال انجام است.
البته از لحاظ بخش بهداشت و درمان در حال حاظر مثل صنعت مشکل زیادیوجود داره و خدمات ضعیفی ارائه میدن بطوری که خودشون اغلب برای درمان به تهران و تبریز میان.
تنها بخش تقریبا قوی در اقتصاد آذربایجان،بخش کشاورزیه که عمدتا از پنبه،برنج،حبوبات و میوه تشکیل میشه دامداریشون کلا سنتیه و دامپروری صنعتی ندارن(عمدتا بتازگی بخش صنعتی درحال بوجود اومدن هست)
آذربایجان حدودن بیست و چندسالی بیشتر نیست که به استقلال رسیده که بشه توقع بالایی ازش داشت البته جنگ با ارامنه و اختلافات سیاسی با همسایگان باعث کند شدن سرعت پیشرفت این کشور در سال های گذشته بود بطوری که تورم بسیار بالا و بیکاری بشدت به این ملت فشار وارد کرد .
اما در سال های اخیر با توجه به ذخایر نفتی قوی، سیاست های بسیار مناسبی برای تحولات اقتصادی بوجود آوردن،هوزه هایی مثل گردشگری،صنعت،نفت و کشاورزی با رشد بسیار بالا روبرو شد و با قدرت میشه گفت در سال های اینده از بهترین کشور های منطقه خواهد بود.
باکو پایتخت آذربایجان برای ما ایرانی ها یک شهر یا مکان غریب نیست اللخصوص که اذری باشیم،هنر و رسم و رسوم های ایرانی در تمام شهر قابل رویته،از نقشو نگار و اتشکده گرفته تا مجسمه های نظامی و فردوسی و سایر مشاهیر تاریخی در میدان های این شهر.
سبک معماری روسی تلفیق شده معماری مدرن رخ زیبایی به شهر داده
از سواحل تمیز و زیبای خزر در این شهر نمیشه گذشت که از جمله سیاست های خوبه این کشور اینه که به هیچ وجه هیچ قسمت از سواحل به بخش خصوصی فروخته نشده و تماما هیچ کس حق ساخت ویلا در ساحل رو نداره
آذربایجان مردم فوقالعاده ای داره بجرات میتونم بگم هیچ جایی مردمی به این درستی ندیدم،مردم بشدت به موازین اخلاقی پایبندن صداقت شرط مهمی در اجتماع بحساب میاد خیلی خونگرمن در این حال شاید زیاد شاد و اجتماعی نباشن اما در برخورد و ارتباط باهاشون رفتار گرم و دوستانه ای میبینید.
وضعیت معیشت مردم آذربایجان خیلی خوب نیست،بیکاری و دستمزد پایین مشکلات زیادی در اجتماع بوجود اورده،البته امنیت خیلی خوبی از لحاظ دزدی و مسائل این قبیل داره
برخورد پلیس بسیار عالیه البته اهل رشوه بشدت هستن اما درنظر داشته باشید که همیشه حق رو به توریست ها میدن.
باکو شهر بسیار زیبایی اما نه برای چندین روز،شما نهایتا تو دو الی سه روز میتونید از تمام دیدنی های این شهر بازدید کنید.
ایچری شهر،موزه ی فرش،مرکز فرهنگی حیدر علی اف،مزارشهدا،اتشکده،برج های شعله،قلعه ی دختر،قلعه ی شیروان شاه و یانارداغ از دیدنی های شناخته شده ی این شهر هستن
که در ادامه توضیحاتی درموردشون ذکر میکنم
قلعه دختر (قیز گالاسی)
قلعه‌ی سنگی ۲۹ متری، یکی از نمادهای مهم تاریخی شهر باکو است که در داخل شهر قدیمی قرار دارد و دسترسی به آن بسیار آسان است. از بالای این برج نمایی زیبا از خلیج باکو و شهر قدیمی وجود دارد. تاریخ اصلی ساخت این برج مشخص نیست و نظرات متعددی در این مورد مطرح است اما آنچه از سازه‌ی فعلی این برج می‌توان دریافت، این است که احتمالا قدمت آن به قرن ۱۲ میلادی بازمی‌گردد. نام ترکی این بنا «قیز گالاسی» است که از نامش هم می‌توان حدس زد که در مورد آن داستان‌های افسانه‌ای وجود دارد. این برج در سال ۲۰۰۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. در سال ۱۹۶۰، قیز گالاسی مرمت شد و آن را به موزه تبدیل کردند تا از ظرفیت‌های آن بهره ببرند.
مرکز فرهنگی حیدر علی اف
مرکز فرهنگی حیدر علی اف یکی از شگفتی‌های معماری مدرن و غیرمعمول در شهر باکو است.زاها حدید، معمار سرشناس معاصر سبک دیکانستراکشن، طراح این پروژه بزرگ و موفق بود. لازم به ذکر است که طراحی داخلی این بنا، به عهده‌ی مهندسی ایرانی به نام سارا شیخ اکبر بود. این مجتمع در زمینی به مساحت ۵۷۵۰۰ متر مربع احداث شد و در ۱۲ مه سال ۲۰۱۲ به بهره‌برداری رسید.
نام این مرکز را به احترام رهبر دوران شوروی و رئیس جمهور این کشور، به نام او نامگذاری کرده‌اند. مرکز فرهنگی حیدر علی اف ساخته شد تا به مرکز فعالیت‌های فرهنگی باکو تبدیل شود. این مرکز شامل گالری یادبود حیدر علی اف، گالری هنر، سالن‌های کنسرت و کتابخانه، رستوران و سالن کنفرانس است. همه ساله گردشگران زیادی در سفر به باکو از این شگفتی معماری دیدن می‌کنند.
کاخ شیروان شاه
این قصر ماسه سنگی، در قرون وسطی محل اقامت حاکم شمال شرق آذربایجان بود که امروزه یکی از قدیمی‌ترین نمادهای باکو محسوب می‌شود. این کاخ، مجموعه‌ای معماری و تاریخی بزرگی است که داخل شهر قدیمی قرار گرفته است و قدمتی ۶۰۰ ساله دارد. در سال ۱۴۱۱ میلادی، (که مصادف بود با اواخر حکومت عباسیان و تشکیل حکومتهای مرکزی در ایران، زمانی که شیروان شاه، باکو را به عنوان پایتخت خود برگزید) شاه شیخ ابراهیم اول این کاخ را بنا کرد.
این مجموعه شامل قصر اصلی، مسجد یک مناره شاه، چنبره دفن، دروازه مراد، پورتالی در ضلع شرقی، مقبره سید یحیی باکویی، مخزن آب و باقی‌مانده‌های حمام می‌شود. در سال ۲۰۰۰، این کاخ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. ساختمان اصلی کاخ در ۲ طبقه ساخته شده که از طریق ۳ راه‌پله باریک و پیچ در پیچ به هم راه دارد. در سال ۱۹۶۴، این کاخ را به موزه‌ی مرکزی باکو تبدیل کردند و بعد از آن، مرمت‌های زیادی روی آن انجام شده است.
برج های شعله
برج‌های شعله، ۳ آسمان خراش آبی شیشه‌ای، بلندترین برج‌های باکو هستند که شکلی منحنی، شبیه به شعله‌های آتش دارند. ارتفاع این برج‌ها متفاوت است (بزرگترین آنها ۱۹۰ متر و کوچک‌ترین‌شان ۱۴۰ متر است) و تعداد طبقات آنها بین ۲۸ تا ۳۳ طبقه است. این برج‌ها چنان بزرگ هستند که از فاصله‌ی بسیار دور نیز به طور چشمگیری مشاهده می‌شوند، به خصوص در شب که چراغ‌های آنها روشن است و تاثیر آتش، جاری شدن آب و پرچم ملی را به تصویر می‌کشد. امروزه این برج‌ها به نمادی از باکوی مدرن تبدیل شده است.
مساحت کل برج‌های شعله ۲۴۵۰۰۰ متر مربع است و هر یک از این ساختمان‌ها، کاربری‌های کاملا متفاوتی دارند؛ یکی کاملا مسکونی، دیگری هتل و سومی تجاری است. در نمای این برج‌ها از ۱۰ هزار لامپ ال ای دی استفاده شده و نمای آنها را به صفحه نمایش بزرگی تبدیل کرده که شب‌ها روشن می‌شود و برج‌ها را دقیقا شبیه شعله‌های آتش می‌کند. شکل ظاهری این برج‌ها، از آتش که نماد انرژی و ابدیت در باکو است، گرفته شده است. از بالا اگر به این برج‌ها نگاه کنید، به شکل مثلثی است که هر یک از آنها، گوشه‌ای از این مثلث را تشکیل داده است.
موزه فرش آذربایجان
موزه‌ی فرش آذربایجان در سال ۱۹۶۷ ساخته و اولین نمایشگاه آن در سال ۱۹۷۲ برپا شد که گفته می‌شود اولین موزه‌ی فرش دنیا بود. این موزه در بخش قدیمی شهر، در نزدیکی مسجد جمعه ساخته شد و در آن کارگاه‌های آموزش فرش‌بافی و صنایع دستی برگزار می‌شود. این موزه انواع فرش و قالیچه از زمان باستان تا معاصر و با استفاده از تکنیک‌ها و اجناس متعدد را به نمایش گذاشته است. بعدها با هدف توسعه‌ی این موزه، ساختمان جدیدی طراحی و ساخته شد که طرح آن به شکل فرش لوله شده است. ساخت این بنا در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید و در سال ۲۰۱۴ به طور رسمی افتتاح شد. در این موزه تکنیک‌های بافت قالی و قالیچه‌ها در دوره‌های زمانی مختلف به نمایش گذاشته شده است.
معبد آتشگاه
آتشگاه باکو در منطقه‌ی سوراخانی این شهر قرار دارد و ساختمانی قلعه‌مانند دارد. این آتشگاه از مجتمع پنج‌گانه‌ای تشکیل شده که یک حیاط دارد و توسط خانه‌های موبدان زرتشتی محاصره شده است. در وسط حیاط، محرابی قرار دارد که قدمت آن به قرن‌های ۱۷ و ۱۸ میلادی می‌رسد. از سال ۱۸۸۳ میلادی، زمانی که تاسیسات نفت و گاز در نزدیکی آن تاسیس شد، متروکه شد؛ بعدها در سال ۱۹۷۵ این محل را به موزه تبدیل کردند و امروزه، ۱۵ هزار گردشگر در سال از آن بازدید می‌کنند. آتشگاه باکو در سال ۱۹۹۸ نامزد ورود به فهرست میراث جهانی یونسکو شد. در گذشته برای روشن ماندن آتشکده‌های این معبد از گازی که به صورت طبیعی از زیر آن بیرون می‌زد استفاده می‌شد، اما امروزه صرفا جهت مقاصد گردشگری از شهر باکو به این مکان گاز انتقال داده می‌شود.
ایچری شهر
ایچری شهر که با نام شهر قدیم باکو یا ارگ باکو هم شناخته می‌شود، یکی از آثار به ثبت رسیده در فهرست میراث جهانی یونسکو است. این مجموعه‌ی تاریخی در مرکز شهر باکو قرار دارد و در گوشه و کنار آن می‌توانید آثار تاریخی بی‌نظیر و معماری‌های جالب توجه را تماشا کنید. یکی از این آثار ارزشمند، برج دختر یا قلعه‌ی دختر (Maiden Tower) است که قدمت آن به قرن دوازدهم میلادی به زمان ساسانیان برمی‌گردد. این برج بخشی از دیواره‌های قدیمی با کو بوده است. این اثر تاریخی با ۲۹/۵ متر طول، ۱۶ متر عرض و ۶ طبقه در دو محدوده‌ی زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) ساخته شده است. این قلعه در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان برای زیارت به آن‌جا می‌رفته‌اند. قلعه دختر در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه شد. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرد.
کاخ شروان‌شاهان یکی دیگر از دیدنی‌های مهم و برجسته‌ی باکو است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
این شهر فقط از نظر معماری و سابقه‌ی تاریخی حائز اهمیت نیست. در باکو می‌توانید از صنایع دستی، فرش و لباس‌های سنتی و ملی آذربایجان بازدید و در صورت تمایل آنها را خریداری کنید. اگر می‌خواهید گشتی در شهر بزنید و سوغات محلی بخرید، ایچری شهر بهترین مکان است.
یانار داغ (Yanar Dag)، کوه سوزان
یانار داغ در لغت به معنای کوه سوزان است. تپه‌های این منطقه به خاطر وجود گاز زیر سطح زمین، سوازن و مشتعل هستند و آتش از گوشه و کنار آنها زبانه می‌کشد. در این منطقه چایخانه‌های متعددی برای گردشگران در نظر گرفته شده است تا استراحت کنند، نوشیدنی داغ یا نوشیدنی‌های محلی بنوشند و این پدیده‌ی شگفت‌انگیز طبیعی را از نزدیک تماشا کنند.
یانار داغ با گل فشان‌های آذربایجان متفاوت است. در اینجا خبری از فوران گدازه نیست ضمنا این منطقه از نظر مذهبی هم حائز اهمیت بوده است. بسیاری بر این باورند که این آتش، الهام بخش پرستش آتش توسط زرتشتیان بوده است.که البته چندان درست نیست .
درکل کشور ارزانی برای زندگی و سفره،شما هتل های دو الی سه ستاره رو با شبی ده تا سی منات هم اجاره کنید قیمت گوشت حدود شانزده هزار تومنه حبوبات و لبنیاتم تغریبا با ما یکیه،قیمت پوشاک غیر برند بسیار پایین و مناسبه البته باید بگم دو نوع جنسه یا برند که مشخصه و قیمتش همه جای دنیا یکیه یا بند نیست و ارزونه مثل ایران کلی داستان نداره ،در مورد قیمت مسکن هم باید بگم داخل شهر باکو اپارتمان چیزی حدود متری 1/5تا 3تومنه و برای اجاره ی یک واحد 80متری داخل شهر فقط ماهیانه از 500تا 1میلیون تومان هزینه میکنید که در مقایسه با تهران بسیار ارزون تره باید اینم اضافه کنم که اپارتمان اجاره شده مبلست و شما به دادن پول پیش موظف نیستید نهایتا دو یا سه ماه رو جلوتر میپردازید.
دستمزد کارگر ها هم از 500تا 1میلیون تومنه،همین دستمزد پایین باعث شده کلی از تولید کنندگان بزرگ اروپا شروع با ساختن کارخانه جات خودشون در اطراف باکو بکنن (مثل بنز،زیمنس،ای بی ام و ...)که برشد این شهر کمک بزرگی میکنه.
ببخشید که زیاد تو نوشتن خوب نیستم مطالب بزودی کامل میشن و عکس هارم اضافه میکنم
#حسام_صالحی #اذربایجان #باکو #سفر
